Terapia oddechowa

Kto zastanawia się nad tym wierszem Goethego, kto próbuje utożsamić się z osobą doświadczającą uczuć pod­czas wdychania i wydychania powietrza, ten właśnie rozpo­czął terapię oddechową. Skupia się teraz na poszczególnych etapach procesu oddychania. Nie jest to wcale łatwe bez zmiany oddechu. Jednak przed rozpoczęciem każdej terapii oddechowej pacjenci są na to przygotowywani. Goethe określa wdychanie powietrza jako uciskające, przytłaczają­ce, wydech natomiast jako orzeźwiający i oswobadzający. Również w większości szkół oddechu pacjenci ćwiczą prze­de wszystkim świadome, długie wydechy „do dna".

Oddychanie jest nie tylko bardzo ściśle związane z na­szym życiem - poczynając od pierwszego oddechu nowo­rodka aż do ostatniego tchu na łożu śmierci; rytm oddechu odzwierciedla również stan naszych uczuć: pod wpływem strachu wstrzymujemy oddech, jeśli jesteśmy zdenerwowa­ni, oddychamy bardzo szybko i płytko; odprężenie jest natomiast zawsze połączone z głębokim, wolnym odde­chem - na przykład we śnie.

Oddychanie trójdzielne
wspólna jest koncentracja na trzech etapach: wdechu wydechu i przerwie przed kolejnym wdechem. Zabraknąć nie może przecież żadnego z nich.Na co dzień każdy z nas oddycha dość płasko, wciąga. jąc powietrze do klatki piersiowej. Podstawowa zasada dobrego wychowania - pierś do przodu, wciągnąć brzuch podobnie jak obcisłe ubranie i pasy, przeszkadza w od] dychaniu brzusznym. Pierwszym celem terapii oddechowe jest nauczenie takiego wdechu, by cała klatka piersiow powiększyła się, także do tyłu i na boki, i aby przepona, jako najważniejszy mięsień biorący udział w oddychaniu obniżyła się, a brzuch lekko się uwypuklił. Przy głębokim, pełnym oddychaniu czujemy zaczerpnięte powietrze nawet w okolicach pośladków. Podczai medytacji możemy prześledzić ten proces jako strumiei powietrza, począwszy od nosa, przez klatkę piersiową, aj w okolice miednicy, a następnie wzdłuż kręgosłupa do gło­wy. Ważne jest, by wdychać tylko świeże, czyste powietrze!Laikom nie zaleca się wstrzymywania powietrza pj wdechu, lecz łagodne przejście do wydechu. Po tym odprężeniu (spuszczeniu p powinien nastąpić krótki wypoczynek, aż organizm zac: sam domagać się nowej porcji powietrza. Nigdy nie wolni zmuszać się do takich ćwiczeń lub przeprowadzać je na sili Podczas prawidłowego oddychania nie powstają żad dźwięki.