Niemowlęta są miękkie i krągłe. Kiedy ich ciało zaczyna twardnieć, pojawiają się znane choroby wieku dziecięcego. Wraz z upływem lat kości i tkanki stają się coraz twardsze. Gdy dochodzi do sklerozy (stwardnienia), do zwapnienia żył, ciało nie jest już właściwie w stanie ulec zapaleniu. Tak życie rozgrywa się między dwoma sprzecznościami.
Zapalenie i stwardnienie
Do zapalenia dochodzi, gdy jakaś obca substancja zakłóca pracę naszego organizmu. W przypadku infekcji są to najczęściej bakterie lub wirusy. Gorączka jest naturalną reakcją na infekcję. Jej obniżanie prowadzi do osłabienia stanu ogólnego, co z kolei powoduje skłonność do zapadania na inne choroby. Tworzą się złogi lub guzy. Medycyna antropozoficzna ma na celu zapobieganie takim sytuacjom. Dla lekarza antropozoficznego choroba jest stanem braku równowagi między wywołującymi chorobę tendencjami -zapaleniem i stwardnieniem. Człowiek jest zdrów tylko wtedy, gdy oba te bieguny wzajemnie się równoważą.Przez całe życie balansujemy między konstrukcją (zapaleniem) a destrukcją (stwardnieniem). Lekarz antropozonczny dobiera lekarstwa stosownie do wartości tych przeciwstawnych tendencji.
Możliwość zapadnięcia na jakąś chorobę stanowi integralną część natury człowieka. W ten sposób choroba przychodzi człowiekowi w sukurs, staje się „wychowawcą" w naszym życiu. Nabiera głębokiego sensu. Wytrzymując i zwyciężając chorobę, pacjent dokonuje również postępów duchowych, może odnowić się psychicznie i stać się silniej, szy niż przed chorobą. Więcej informacji na ten temat znajdziemy u Rudolfa Steinera (1861-1925), twórcy antro-pozofii (gr. antropos — człowiek, sophia - mądrość). W latach 1920-1924 organizował on specjalne kursy dla lekarzy i studentów medycyny.
Podstawą medycyny był dla Rudolfa Steinera cały człowiek, zbudowany z ciała, psychiki i duszy, a zadaniem lekarza było według niego precyzyjne zrozumienie ich współdziałania. Natura człowieka nie ogranicza się do jego ciała fizycznego. Jest ono jedynie widomym wyrazem jego indywidualizmu. Dusza natomiast wywiera wpływ i współ-tworzy zdarzenia fizyczne. To, co dzieje się z wątrobą, oddechem lub mózgiem, jest wynikiem tego, co się dzieje w duszy.